Złamanie abstynencji jest w pewien sposób wpisane w obraz choroby uzależnienia. Dopiero po wielu samodzielnych próbach zaprzestania picia lub brania uzależniony jest gotowy przyznać się przed samym sobą do problemu. Od tego momentu może zacząć nową drogę. Jednak często zdarza się, że po okresie abstynencji wraca do zażywania. Czasem to pojedyncze zdarzenie, ale po złamaniu abstynencji bardzo trudno ją utrzymać na nowo. Co dalej? Co zrobić?
Przede wszystkim trzeba się zatrzymać, a potem skorzystać z profesjonalnej pomocy. Jeśli łamanie abstynencji jest nagminne i osoba uzależniona nie może wytrwać w niej przynajmniej pół roku, profesjonaliści zalecają pobyt w ośrodku.
Co to jest nawrót i czym się różni od złamania abstynencji?
Często potocznie mówi się, że nawrót uzależnienia to złamanie abstynencji, ale to nie jest dobre określenie tego zjawiska. Nawrotem nazywamy stan, kiedy po stosunkowo długim i stabilnym okresie abstynencji pojawiają się sygnały, które mogą prowadzić do jej złamania. Nawrót może, ale nie musi prowadzić do złamania abstynencji. Zaczyna się powoli i niepostrzeżenie. Uzależniony wraca do starych nawyków, zaczyna “chadzać” starymi ścieżkami, przestaje uważać na wyzwalacze. Czasem te sygnały to również “romantyzowanie” starego życia, rozmyślanie o używkach, ale też użalanie się nad sobą i powrót do emocjonalnego stanu, który do brania, picia lub grania prowadził. O nawrocie nie mówi się zazwyczaj, kiedy abstynencja jest krótsza niż 9 miesięcy – wcześniej to po prostu głód substancji. Łatwo odróżnić go od nawrotu, bo jest bardzo czytelny; tu nie ma powolnego startu i subtelnych zmian.
Innym powodem złamania abstynencji jest chęć sprawdzenia swojej własnej silnej woli i kontroli nad nałogiem. Powracające, podejmowane próby “kontrolowanego picia” to diagnostyczny objaw choroby uzależnienia.
Inne przyczyny powrotu do czynnego nałogu mogą obejmować:
- myślenie: „to ostatni raz”,
- nieumiejętność przeżywania i rozpoznawania emocji, zarówno pozytywnych, jak i trudnych,
- problemy z bólem fizycznym,
- złamanie abstynencji związane z miejscami, ludźmi i przedmiotami związanymi z uzależnieniem.
Co zrobić, gdy dojdzie do nawrotu nałogu?
Uzależnienie od narkotyków to choroba. Grunt to mieć świadomość istnienia problemu, nie bagatelizować go i wziąć odpowiedzialność za swoje życie. Jeśli to się stało i znów sięgasz po substancje uzależniające, działaj. Jeśli wiesz, że złamanie abstynencji narkotykowej, to coś, co powtórzyło się już kilkukrotnie, nie wahaj się skorzystać z leczenia. Nie ma tu mowy o słabości, wstydzie lub porażce. W takich sytuacjach najlepiej potraktować złamanie abstynencji jako sygnał, że trzeba jeszcze raz przepracować przyczyny tego stanu.
Dlaczego ważna jest terapia?
Jej celem jest uświadomienie sobie istoty problemu i nauczenie się radzenia sobie z podobnymi sytuacjami, gdy znów poczujesz narkotykowy głód. Nauczysz się też rozpoznawać symptomy zbliżającego się nawrotu. Dlatego, gdy ponownie zaczniesz czuć zbliżające się sygnały, ale będziesz na nie wyczulony, tym razem się uda i pozostaniesz czysty!
Inne przyczyny powrotu do czynnego nałogu mogą obejmować:
- myślenie „to ostatni raz, więc nic mi nie zaszkodzi”,
- nieumiejętność przeżywania i rozpoznawania emocji, zarówno pozytywnych, jak i trudnych,
- problemy z bólem fizycznym, chorobą,
- złamanie abstynencji związane z miejscami, ludźmi i przedmiotami związanymi z uzależnieniem – kontakt z tzw. wyzwalaczami.
Co robić, gdy łamanie abstynencji staje się regułą?
Jeśli znów sięgasz po substancje, działaj. Bez długotrwałej abstynencji nie uda się praca terapeutyczna; to fundament, na którym buduje się resztę zdrowienia z choroby uzależnienia. To nie jest oznaka słabości ani porażki. Złamanie abstynencji to sygnał, że jakiś aspekt uzależnienia nie został odpowiednio zaopiekowany. To praca do zrobienia na terapii.
Gdy czujesz, że samodzielnie nie poradzisz sobie z utrzymaniem trzeźwości, nie wahaj się skorzystać z opieki profesjonalistów. Zadzwoń do nas pod nr telefonu 602 141 942 porozmawiamy i wspólnie znajdziemy najlepszą drogę dla Ciebie.